Zo... ik ben onder mijn steen vandaag waar ik afgelopen week onder zat, hoewel... ik zat allesbehalve onder een steen, ik heb de week doorgebracht op de Martin Gaus hondenschool in Overloon (NL) waar ik de cursus Instructeur I heb gevolgd en ook examen voor heb afgelegd afgelopen vrijdag. Binnen drie weken volgt de uitslag.
Ik heb veel geleerd over het gedrag van honden en over het trainen van honden en regelmatig vroeg ik mij af, 'is dit nu zoveel anders dan het trainen van paarden'? Nee, eigenlijk niet, en eigenlijk maken we op ons paard dezelfde trainingsfouten die er met honden gebeuren: je norm niet verhogen (steeds hetzelfde van je paard over en over vragen), of juist een trainingsstap overslaan, niet consequent zijn, te vaak een hulp herhalen zonder reactie... het is allemaal hetzelfde. Nu... dat fouten maken gaan we niet ineens kunnen voorkomen; zelfs met de beste bedoelingen maken we trainingsfouten maar wat we wél allemaal al eens wat meer kunnen doen: verplaats je eens iets meer in het paard: begrijpt hij je? Hou je de training interessant voor je paard? Hoe komt hetgeen je van je paard vraagt over op jouw paard? Ben je heel zuiver in je hulpen of zijn je hulpen een soort van achtergrondmuziek geworden waaruit jouw paard een paar aanwijzingen moet zien te vissen?
Het heeft me aan het denken gezet... Hoewel ik denk dat ik hier al best veel mee bezig ben in de lessen, kan het zijn dat je in de lessen hier toch net een beetje meer van gaat merken :-)
